Tafsir asas quran nota 6(093).

Tafsir asas quran nota 6(093).

Allah itu oleh kerana suatu yang pasti akan berlaku. Maka ia disambut seperti disambut ayat qasam. Seolah-olahnya dikatakan begini: أقسم الله ليستخلفنهم

(6) perktaan كتب Contohnya di dalam al-Qur'an ialah firman Allah berikut:

Al-Mujadila 58:21

كَتَبَ ٱللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا۠ وَرُسُلِىٓۚ إِنَّ ٱللَّهَ قَوِىٌّ عَزِيزٌ 

Bermaksud: Allah telah menetapkan: Aku dan rasul-rasul-Ku pasti menang.Sesungguhnya Allah Maha Kuat lagi Maha Perkasa. (À-Mujadilah:21).

(7) perkataan  يعلم. Contohnya di dalam al-Qur'an ialah firman Allah berikut:

Ya Sin 36:16

قَالُوا۟ رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّآ إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ 

Bermaksud: Mereka berkata: "Tuhan kami mengetahui bahawa sesungguhnya kami adalah orang-orang yang diutus kepada kamu". (Yaasin: 16).

Kata az-Zamakhsyari,  رَبُّنَا يَعْلَمُ  dalam kekuatannya sama seperti ayat qasam.

(8)perkataan  يشهد. Contohnya di dalam al-Qur'an ialah firman Allah berikut:

Al-Munafiqun 63:1

إِذَا جَآءَكَ ٱلْمُنَٰفِقُونَ قَالُوا۟ نَشْهَدُ إِنَّكَ لَرَسُولُ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّكَ لَرَسُولُهُۥ وَٱللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ ٱلْمُنَٰفِقِينَ لَكَٰذِبُونَ 

Bermaksud: Apabila orang-orang munafik datang kepadamu (wahai Muhammad), mereka berkata: Kami mengakui bahawa sesungguhnya engkau sebenar- benarnya Rasul Allah dan Allah sememangnya mengetahui bahawa engkau ialah RasulNya, serta Allah menyaksikan bahawa sesungguhnya pengakuan mereka adalah dusta. (al-Munafiqun:1)"

Di dalam al-Kasysyaaf Zamakhsyari berkata perkataan  نَشْهَدُ  dan  يَشْهَدُ di dalam firman Allah ini sama seperti sumpah. Kerana di tempat yang boleh digunakan sumpah sebagai

penguat, di situ syahadah (penyaksian) bertindak sebagai sumpah.

(9)perkataan  أَخَذَ  مِيثَٰقَ . Contohnya di dalam al-Qur'an ialah firman Allah berikut:

Aal-e-Imran 3:187

وَإِذْ أَخَذَ ٱللَّهُ مِيثَٰقَ ٱلَّذِينَ أُوتُوا۟ ٱلْكِتَٰبَ لَتُبَيِّنُنَّهُۥ لِلنَّاسِ وَلَا تَكْتُمُونَهُۥ فَنَبَذُوهُ وَرَآءَ ظُهُورِهِمْ وَٱشْتَرَوْا۟ بِهِۦ ثَمَنًا قَلِيلًاۖ فَبِئْسَ مَا يَشْتَرُونَ 

Bermaksud: Dan (ingatlah) ketika Allah mengambil perjanjian setia dari orang-orang yang telah diberikan Kitab (iaitu): Demi sesungguhnya! Hendaklah kamu menerangkan isi Kitab itu kepada umat manusia dan jangan sekali-kali kamu menyembunyikannya. Kemudian mereka membuang (perjanjian setia) itu ke belakang mereka, serta mereka

93